Karaś

KARAŚ

Gdzie szukać karasia?

Występuje w wodach stojących, silnie przegrzanych, o miękkim dnie i dużej ilości roślinności miękkiej i twardej. Spotkamy go w starorzeczach i łachach, w wyrobiskach ziemnych, w polnych i wiejskich zbiornikach i sadzawkach. Jest mieszkańcem wielu jezior naturalnych, zwłaszcza linowo-szczupakowych i karasiowych. Niekiedy tworzy liczne populacje w torfiankach. Zasiedla także niektóre zbiorniki zaporowe typu nizinnego. Jest bardzo wytrzymały i nie wymaga dobrego natlenienia wody. Dlatego wytrzymuje w wodach silnie zamulonych, przegrzewających się, a w zimie przemarzających do dna. W wodach płynących występuje zazwyczaj sporadycznie. Przebywa najczęściej przy dnie.

Kiedy łowić karasia?

Bierze od wiosny do jesieni, w lecie w dni ciepłe i lekko pochmurne. Korzystne są bezwietrzne dni z mżawką. Je-sienią dobrze jest łowić w dni słoneczne. Na ochłodzenie reaguje przerywając żerowanie.

Sprzęt na karasia.

Zastosowanie ma tu sprzęt używany do połowu większości gatunków tzw. białej ryby. Dobrze wyważony spławik na żyłce 0,15—0,20 mm, haczyki nr 8—10.

Metody połowu karasia.

W płytkich i zaszlamionych wodach na przepływankę: głębokość ustawiamy tak, aby przynęta pływała tylko kilka centymetrów nad dnem, nie zapadała się w muł. W wodach silnie zarośniętych należy przygotować łowisko wyrywając rośliny z określonej powierzchni dna, tak aby na powierzchni wody powstało okienko.

Przynęty na karasia.

„Robaki,“ najlepiej czerwone, gnojowe dżdżownice, kuleczki ciasta.

Inne uwagi.

Karaś jest także grymaśny, ale bierze ufnie. Przez zanęca-nie można ściągnąć go z dalszych odległości na łowisko. Zanętę należy zadawać w takich miejscach, gdzie nie zapadnie się w

muł. Ryba ta jest bardzo żywotna, toteż znajduje zastosowanie zarówno jako przynęta żywa, jak i martwa do spinningowania. Ma bardzo smaczne mięso. Połowy karasi są bardzo atrakcyjne, wymagają jednak uwagi i cierpliwości. W wodach, gdzie ryba ta nie występuje licznie, dorasta do dużych rozmiarów. W Polsce nie podlega ochronie i nie są także limitowane jego odłowy.

KARAŚ SREBRZYSTY (JAPOŃCZYK)

Masowo występuje w Dunaju i jego dopływach na Słowacji i Morawach oraz w znajdujących się tam starorzeczach. Pochodzi ze wschodniej Azji i Syberii. Jego obecność w Czechosłowacji stwierdzono po raz pierwszy w Dunaju, w roku 1962. Spotyka się dwie formy tego gatunku: przedstawiciele pierwszej osiągają masę do 1 kg, drugiej są znacznie mniejsi, gdyż dorastają tylko do 15—20 cm. Karasie obu tych form nie różnią się kształtem. Ryba ta szybko się rozmnaża, toteż staje się w naszych wodach uciążliwym chwastem. Karasia srebrzystego łatwo rozpoznać po otwarciu jego jamy brzusznej, gdyż wyścielająca ją błona jest czarna. Nasz rodzimy karaś ma tę błonę jasną.